Svaki materijal poseduje vlastito svojstvo oblikovanja i nijedan ne može poprimiti oblike nekog drugog materijala.
Adolf Los
Značenje grčke reći ksilit (drvo) isto je kao i reči materia prima (ono iz čega je sve nastalo). Pri tome se, zapisao je Kosta Bogdanović, misli na drvenu formu mitskog značenja i verovanje u prauzor za mnoge graditeljske i oblikovne mogućnosti, samim tim što je drvo, prirodna stablolika forma po svom spoljnjem izgledu.
Istorija skulpture oblikovane od drveta može se pratiti od najranije sačuvanih primeraka (u egipatskim piramidama), preko kasne gotike sve do današnjih dana.
Po prirodi svoje strukture, oblika i dimenzija, drvo je podatno za obradu utilitarnih kao i skulptorskih konstrukcija i formi. Umetnici često koriste orah, krušku, lipu, bagrem, hrast, trešnju, jasen, a za manje skulptorske oblike šimšir, kiparis, tisu, grab, maslinu. Zimzeleno drvo se veoma retko koristi za skulpturu (jela, smrča, smreka, bor).
Osnovni elementi savremenog vajarstva – masa, prostor, materijal nisu, i u dobroj skulpturi nikada nisu, samo sredstvo i tehnički elementi, već sastavni deo umetničkog sadržaja i zbog toga odlučujuće utiču na formiranje idejnog i filozofskog sveta skulptorskog dela.
Razne su mogućnosti korišćenja drveta a boja i struktura drvene mase u mnogim vidovima upotrebe je od estetskog značaja.